Ньюхаўс ішоў з друкарні ў напрамку паліцэйскай управы, трымаючы ў руцэ замежную купюру — запомніце гэта!
З ім часта здараліся прыступы хваробы, праз якія, калі верыць нашаму прыяцелю Соўлсу, ён быў вымушаны кожны раз заставацца дома тыдзень альбо нават паўтара.
Згодна са словамі Соўлса, друкарня на тры дні спазнілася з выкананнем заказаў і што такое здарылася ўпершыню за восем год. Ён лічыць, што вінавата ў гэтым смерць Ньюхаўса, памёр жа ён толькі ўчора. Відавочна, папярэднія выпадкі не выклікалі затрымак у рабоце, дык чаму такое здарылася ў выніку апошняга прыступу?
На мінулым тыдні звольнілі двух друкароў і столькі ж нанялі на наступны дзень — вельмі аператыўна. Машыну, якая збіла Ньюхаўса, кінулі за першым жа паваротам, усяго за некалькі крокаў ад друкарні. Аўтамабіль стаяў капотам на поўнач, а гэта дастатковы доказ таго, што пасажыры, якія вылезлі з машыны, зніклі ў паўднёвым кірунку. Нармальныя злодзеі не кінуліся б у той самы бок, з якога прыехалі.
Дык вось мая версія таго, што адбылося: гэты Ван Пелт — галандзец, і ў яго ёсць некалькі форм для друкавання фальшывых банкнотаў па сто флорынаў. Ён шукаў хаўруснікаў і знайшоў друкара, які пагадзіўся саўдзельнічаць у прапанаванай справе. Гэтым друкаром быў Соўлс — майстар з друкарні, уладальнік якой час ад часу на працягу тыдня, а мо і болей, не выходзіў з дому, хварэючы на сэрца. Адзін з друкароў, якія працавалі пад началам Соўлса, згадзіўся быць саўдзельнікам. Іншыя ці то адмовіліся ад прапановы, ці то, можа, Соўлс нават не звяртаўся да іх з прапановай. Як бы там ні было, гэтых двух звольнілі, а іх месцы занялі прыяцелі Соўлса.
Нашы знаёмыя ўсё падрыхтавалі і чакалі, пакуль Ньюхаўса зноў прыхопіць сэрца. Гэта здарылася вечарам у панядзелак. Як толькі жонка Ньюхаўса пазваніла назаўтра раніцай і сказала, што ён захварэў, гэтыя шэльмы пачалі штампаваць свой тавар. Таму і затрымаліся са сваёй звычайнай работай. Але прыступ у Ньюхаўса быў не такі моцны, як звычайна. Ён стаў на ногі праз два дні і зайшоў сюды на некалькі хвілін.
Ён зайшоў, відаць, у той момант, калі ўсе нашы знаёмыя былі вельмі заняты сваімі справамі, у нейкім аддаленым кутку. Ньюхаўс, пэўна, заўважыў некалькі фальшывых купюр, адразу ж вызначыў сітуацыю, схапіў адну банкноту, каб паказаць паліцыі, і рушыў да паліцэйскай управы, мяркуючы, што яго не заўважылі.
Аднак, відаць, Ньюхаўс усё-такі трапіў ім на вочы, калі выходзіў з друкарні. Двое пайшлі следам. Яны не маглі без рызыкі забіць яго проста на вуліцы, за які-небудзь квартал або два ад будынка суда. Але, павярнуўшы за рог, яны ўбачылі незаглушаную машыну Кроствэйта. Гэта якраз і дапамагло вырашыць праблему наконт уцёкаў. Сеўшы ў аўтамабіль, яны паехалі следам за Ньюхаўсам. Лічу, што іх першапачатковы план быў прыстрэліць Ньюхаўса, але той пачаў пераходзіць Клэй-стрыт, утаропіўшыся ў фальшывую купюру, што нёс перад сабой. У выніку яны атрымалі неацэнны шанц. Аўтамабіль скіравалі проста на Ньюхаўса. Той, яны ведалі, безумоўна, загіне, бо кволае сэрца давядзе справу да канца, нават калі смерць не настане ад удару аўтамабіля. Потым яны кінулі машыну і вярнуліся ў друкарню.
Трэба звесці разам шмат якія канцы, але мае летуценныя разважанні адпавядаюць усім вядомым фактам — і я гатовы пайсці ў заклад на месячны заробак, што набліжаюся да разгадкі.
Дзесьці ляжаць галандскія купюры — вынік трохдзённай працы! Вам, панове...
Пэўна, я б гаварыў бясконца, знаходзячыся ў стане поўнай унутранай знямогласці, ад якой, нібы ад хмелю, круцілася ў галаве, калі б бландзіністы волат-паліцэйскі не прымусіў мяне змоўкнуць, прыклаўшы да маіх вуснаў шырокую далонь.
— Супакойся, — сказаў ён, падымаючы мяне з крэсла і кладучы на стол. — Праз хвіліну пад'едзе «хуткая дапамога».
Сцены канторы паплылі кругам перад маім адзіным здольным бачыць вокам — жоўтая столь то пачынала ссоўвацца ўніз, то зноў уздымалася, знікала, потым вярталася ў недарэчных абрысах. Каб не бачыць усяго гэтага, я павярнуў галаву ўбок. Погляд спыніўся на белым цыферблаце насценнага гадзінніка, які таксама круціўся перад вокам.
Нарэшце гадзіннік спыніўся, і я змог разабраць, што стрэлкі паказвалі чатыры гадзіны.
Я ўспомніў, што Кроствэйт перапыніў размову ў кабінеце Вэнса Рычманда ў тры гадзіны і менавіта тады я ўзяўся за работу.
— Цэлая гадзіна! — спрабаваў я сказаць, звяртаючыся да Кофі, але тут жа заснуў.
Паліцыя завяршыла работу за той час, пакуль я ляжаў у ложку. У канторы Ван Пелта на Буш-стрыт знайшлі вялікі стос купюр па сто флорынаў. Было вызначана, што Ван Пелт меў у Эўропе рэпутацыю першакласнага фальшываманетчыка. Адзін з друкароў раскалоўся і заявіў, што Ван Пелт і Соўлс былі менавіта тыя двое, што пайшлі следам за Ньюхаўсам і забілі яго.
Дождж раз-пораз суцэльнай заслонай шугаў з начнога неба. Калі гэтая заслона знікала, у прагалах паміж хмарамі паказваліся мігатлівыя зоркі. Вулічныя ліхтары, святло ад якіх зіхатлівымі стужкамі адбівалася на мокрым бруку, нібы німбам ахінала пара.
